Чиний эзгүйд

Далавчаан гэмтээсэн шувуу шиг даль жигүүрээн хумиад
Дасал болоогүй хагацлын тухай үлгэр сонсож
Ургаж хагдардаг орчлонгийн тухай зүйрмэглэн бодож
Учирал баярын тухай ор тас мартаад
Чиний эзгүйд би зөндөөн их уйтгарлалаа
Чихний ээмэг хүртэл хайрч байх шиг санагдлаа
Чиний эзгүйд
Санасан сэтгэл хаврын бороог үгүйлж
Саарьтталаа би гадаа зогссон
Навч хагдарахад явсан чамайг
Навч нахиалтал хүлээсэн байна
Чиний эзгүйд
Нар хүртэл надаас илчээ харамлаж
Нас хүртэл гундаж, зүс хүртэл гандчихжээ
Хайр амласан тэр хүүгээс өөрийгөө нууж
Хагацал гунигийн тухай л шүлэг тэрлэсэн шүү
Чиний эзгүйд.......

Хацрыг нь нулимсаар зүсээд яахнав дээ

Сэр сэрхэн салхинд сэмрээд байгаа сэтгэлийг
Сэрүүхэн энэ үдэш ганцаардаад байгаа зүрхийг
Сэвхэт цагаан сарны дор нууж унагасан нулимсыг
Сэмээрхэн орчлонгоос буцаж яваа хүний үрийг
Бөхөж , унтарч байгаа хайрын галыг
Бөртийтэл ганцаараа үлдсэн дулаахан итгэлийг
Хатуу үгээр ташуурдаад,
Хацрыг нь нулимсаар зүсээд яахнав дээ
Хайрлалаа гээд, харамллаа гээд хатуурхаж чадаагүй
Хаяад явсан чамд гомдож үлдээгүй
Хөнгөн инээднийхээ цаана зүрхнийхээ шархыг нуучихсан
Хөөрүү дэвэргэн насыг аашилж загнаад яахнав дээ

Зүрхийг чинь зөөлхөн тогшлоо, сэтгэлийн чинь хаалга үүрд хаалттай байна

Асгаруулсан нулимс бүхнийг минь алдалгүй тосч аваарай

Аян замд чинь миний хайр хэрэг болж мэднэ

Уйтгарлаж, чамайг хүлээж цөхөрсөн тэр өдрүүдийг санаж яваарай

Уртын урт амьдралд хайрын энэ түүх чамд дурсамж болж үлдэнэ

Аянч хун шиг үдлээд л буцах хүний хорвоод

Ахиад хэн нэг нь чамайг над шиг хайрлахгүй ч байж мэднэ

Сэрүүхэн үдшээр зүрхний чинь хаалгыг зөөлхөн тогшиж

Сэтгэлийг чинь хаалга нээгдэх тэр өдрийг өчнөөн удаан хүлээж

Хайрын энэ цэцэрлэгийг итгэлийн галаар услаж

Хязгааргүй хөврөх он цагийн урсгалд өөрийгөө элээж

Сар жилийг мартан чамайг хүлээлээ анд минь

Салаа замын үзүүрт бид хоёр уулзахгүй байхаа хайрт минь

Бусдын хайранд чамайг өлгийдөж үлдээлээ

Хөврөх утас адил үл тасрах өдөр хоногийн жимийг дагаж
Хөөрүү, гэнэхэн дурлалаа ганцхан өөртөө л хадгалж
Тэнүүлч сарны сүүн гэрлээр өөрийгөөн гоёод
Тэвчээр шалгасан тэр хайрыг элгэндээн тэврээд би буцаж байна
Омогшин асаж байсан зүрх минь аль хэдийнээ эзгүйрч
Оч мэт үсчиж байсан мөрөөдөл минь унтарчихаж
Чамайг хайрлаад дүрэлзэж байсан итгэлийн гал бөхчихөж
Чин үнэийг хэлэхэд дурлалын чинь тоглоомонд би ялагдчихаж
Харамлаж, хагацна гэхээс айж, чичирч байгаа ч
Хайртай бүсгүй дээр чинь чамайгаа хүргэж өгье
Бусдын хайранд чамайг өлгийдөж үлдээлээ
Битгий гуниарай миний амраг...

Сүүлчийн гуйлт...

Зангираад гардаг нулимсаан би залгичихсан
Замын унаанд суугаад чи холоо яв
Үймрүүлээд байгаа үнсэлтийг минь хацраасаа арч
Үнс нурам болоод намайг хийсчихсэн гээд бод
Төө зайгүй ижилссэн сэтгэлээ аргадаж
Төөрч л учирсан хүний үрийг хайрлаж
Хожимдсон дурлалын хатуу түүхийг
Хор адил гашуун дарсаар даруулчихлаа
Ялдамхан энэ үдшийг чи минь инээмсэглэлээрээ гоёорой
Явахдаа хаалгаа чангахан шиг хаагаарай
Тас савсан хаалганы энэ ёолох дуу
Тасарч амжаагүй итгэлийг минь чамаас үүрд тусгаарлаг
Бас намайг тэвчээргүй гэж аашлаарай
Бардам зан минь гэнэтхэн бадамлан асаж мэднэ
Тэгээд би чамайг үзэн ядаж
Тэнгэрийг хүртэл хараан зүхэж
Амраг сэтгэлээ тасар татан хөсөр хаяж
Ахиад чиний тухай дуулахаан байна
Сүүдэр адил энд хоргодох хэрэггүй дээ амраг минь
Сүүлчийн гуйлтыг минь яг одоо биелүүлээд өг

Хоёр биес учирахын жаргалаар хорвоог элээтлээ хайрла

Хүрч чадамгүй алсаас ч хажууд байгаа шигээр хайрла
Хүлээх гэдэг хэцүү ч эргээд иртэл нь хайрла
Халуун залуу насаараа жаргал дэвэртэл хайрла
Хайлган хонгор түүнийхээ итгэлийг буцалтал хайрла


Чанад холын алсаас ч жаргал даллан хайрла
Чамайг гэсэн сэтгэлээр нарыг орлотол хайрла
Зоргоор гэнэн насаараа одод атаархтал хайрла
Золбоот хонгор түүнийхээ инээдийг бутартал хайрла


Сэтгэл нь хүлээтэй байлаа ч алдууртал нь хайрла
Сэмхэн догдлол нууцхан хайраас цэцэгс дэлгэртэл хайрла
Өнгөрч одсон он жилүүдийг дурсамжийн салхинд дайгаад
Өчигдрийн зүүдэлсэн зүүдийг эргээд иртэл нь хайрла.


Сэтгэлдээ тэнгэрийн нарыг багтаан хайрла
Сэргэлэн хонгор түүндээ амтат балыг исгэн хайрла
Итгэлдээ дурлалын галыг бадартал хайрла
Илч гэрлийн шидээр нь үүрдийн жаргал халгитал хайрла.

Тэр чам руу ирж яваа

Яг одоо дэргэд чинь алга байгаа ч

Яруухан дурсамжинд чинь дандаа л хамт байгаа

Ялгуун сарны дор холуур зөрж өнгөрсөн ч

Ялдам инээмсэглэл бэлэглэсээр зүүдэнд чинь тэр ирж яваа


Насандаа мартахааргүй хайрын түүхийг зүрхэнд чинь сийлсэн болохоор

Намар оройн уйтай бороонд сэтгэл энэлэн даарч зогсоо

Нандин эрхэм бүхэнтэй нь хамт л үлдсэн чамайг бодохоор

Нартад дахин учирах тавилангийн гинжинд бүдэрч босон алхаж яваа



Үргэлжид сэтгэлд чинь ойр байж бодлын шуургыг аргадан

Үерлэх нулимсандаа дурсамж сэдрээн нүдийг чинь үгүйлж байгаа

Өчнөөн цаг хугацаа энэ л чигээрээ ард хоцорлоо ч

Өр зүрхэнд чинь итгэлийн гал бэлэглэхээр тэр очиж яваа