Дуу шиг цалгиж өнгөрсөн тэр өдрүүд Сүү шиг хайраар мэлтэлзэж байсан ч
Бардамхан зандаа дийлдэн чи холын аянч шиг буцчихсан
Битүүхэн гомдлоо би даалгүй далавчаан гэмтээсэн
шувуу шиг л үлдсэн
Дурсамж дүүрэн гэгээхэн өдрүүдийг дээс адил хумиж
Дурсгал болгон чи бид хоёр хэн хэндээ бэлэглэчихсэн
Мартахын аргагүй энэ хайрыг би сэтгэлдээ нууж
Мартаж чадахгүй зовохдоо чи нууцхан шаналж
Хоног өдрийн уртад амрагийн дууг нулимстай аялж
Хоёр сэтгэлийнхээ үзүүрт бөөн цагаан гунигтай үлдсэн
Чамайгаа нойтон нүдтэй явна гэж зүүдэллээ
Чамайгаа норсон гунигтай байна гэж сонслоо
Аргадаад үл тайвширах, аашлаад үл буцах
Амьдралын их нугачаанд ганцаардаж байна гэж дууллаа
Хөх өвсний толгой бөхийхөд ч эмзэглэдэг
Хөндүүрхэн зүрхний минь чандад ганцхан чи л байгаа
Зовлон бүхнээс би чамайг цээжээрээн хаацайлж
Зоргоор гэнэхэн аашийг чинь тайтгаруулж өгье
Битгий гунигла даа амраг минь
Би чиний дэргэд байгаа гэж итгэж амьдраарай
No comments:
Post a Comment