Хов хоосон өрөөнд ганцаараа суугаад
Хонгор минь чиний тухай бодлоо
Ханан дээр сэтгэлээрээ чиний хөргийг зурлаа
Хайртай гэдэг үгийг зүрхнийхээ гүнээс улаан өнгөөр сийлж үлдээлээ
Харцанд нуугдсан гунигийг чинь
Хагдарсан хөх яргуйн өнгөөр дүрсэллээ
Хайртай гэж худлаа хэлдэггүй уруулыг чинь
Хэзээ ч гарт баригдахгүй зэрэглээтэй зүйрлэлээ..
Ой тойноос минь одоо ч салахгүй байгаа нүдний чинь сайхныг
Охины чинь гарт наалдсан чихэрний өнгөөр будчихлаа
Энгэрт чинь наадаж эрхлэх тэр л хүслээ
Эхнэрийн чинь жаргалтай инээдний цаана нуучихлаа
Гайхуулж хэзээ ч болохгүй, гаргаж хэзээ ч чадахгүй
Ганцхан чамд дурласан энэ л хайрыг
Гэрийн чинь үүдэнд чулуу болгон ивлээ
Гэргий чинь өдөр бүр гишгэн чамд минь одоо очиж байгаа...
No comments:
Post a Comment