Зангираад гардаг нулимсаан би залгичихсан
Замын унаанд суугаад чи холоо яв
Үймрүүлээд байгаа үнсэлтийг минь хацраасаа арч
Үнс нурам болоод намайг хийсчихсэн гээд бод
Төө зайгүй ижилссэн сэтгэлээ аргадаж
Төөрч л учирсан хүний үрийг хайрлаж
Хожимдсон дурлалын хатуу түүхийг
Хор адил гашуун дарсаар даруулчихлаа
Ялдамхан энэ үдшийг чи минь инээмсэглэлээрээ гоёорой
Явахдаа хаалгаа чангахан шиг хаагаарай
Тас савсан хаалганы энэ ёолох дуу
Тасарч амжаагүй итгэлийг минь чамаас үүрд тусгаарлаг
Бас намайг тэвчээргүй гэж аашлаарай
Бардам зан минь гэнэтхэн бадамлан асаж мэднэ
Тэгээд би чамайг үзэн ядаж
Тэнгэрийг хүртэл хараан зүхэж
Амраг сэтгэлээ тасар татан хөсөр хаяж
Ахиад чиний тухай дуулахаан байна
Сүүдэр адил энд хоргодох хэрэггүй дээ амраг минь
Сүүлчийн гуйлтыг минь яг одоо биелүүлээд өг
No comments:
Post a Comment