би ийм л хүн...

Тэсхийм хүйтэнд хөлчүү эр айл айлын хаалга тогших шиг

Тэсгэл алдан зүрх минь цээжээн дэлдэж

Шаналант хайрын тухай дуу аялан гэгэлзэж

Шархадсан араатан шиг чимээгүйхэн орилдог

Цэгнэж хэзээ ч бодож байгаагүй хайр минь буцахад

Цасан уул нурах шиг итгэлээн гээж үлддэг

Хагацал уйтгарын тухай нулимстай түүхийг сонсчихоод

Хувцсан дотроо би өвс шиг ганддаж хоцордог

Халуухан үг, дулаахан харцанд ээрэгдэж

Хүч түрэн далангаа сэтлэх үерийн ус шиг сэтгэл цалгидаг

Үе үехэн дусагнах намрын бороо шиг

Үерлэх гунигаан даалгүй үүлс шиг сэмэрдэг

Хүсэл минь огторгуйн уудамд тэнүүчлэвч

Хясал минь өөрийнхөө ертөнцөд л байгааг мэдэрдэг

Би ийм л хүн...